Motief 259, februari 2022
‘Maria heeft geholpen’ staat op het plankje
Al een tijdje reist Maria met me mee. De kerstviering van medewerkers van de vereniging, hogeschoolcoördinatoren en bestuurskringleden vond plaats in de derde adventsweek; de week van de beproevingen van het astrale lichaam. Ik besloot het verhaal te vertellen van de geboorte van Maria; degene immers die met haar sterrenmantel de astrale wereld omvat. Degene die beeld is voor het zuivere astraallichaam; die vanuit die zuiverheid – en vanuit een groot vertrouwen en grote moed – wezenlijk werkzaam is voor het licht dat op aarde geboren wil worden. ‘Das Geisteskind im Seelenschoss’ zoals de zielenkalender beschrijft.
In de kersttijd kwam ik in verschillende kleine Zwitserse kerkjes. ‘Maria hat geholfen’ stond er op houten bordjes bij soms ontroerend naïeve houten beelden van haar. Wil dat waarheid worden dan moet je je (zoals Maria zelf laat zien in haar ‘vita contemplativa’) wel met Maria inlaten; met de reine ziel dus, ofwel met het reinigende. Immers, zonder reinigen van je ziel geen geboorte van licht. En dat terwijl het evident op zoveel plekken donker is en er zoveel vraagstukken zijn.
Opvallend vind ik dat ik en we, als we naar de bron van vraagstukken kijken, vaak geneigd zijn om die buiten ons te zoeken. Terwijl wat op ons af komt zo expliciet met ons eigen verleden-denken en handelen te maken heeft. Ook de vraagstukken die zich op onze planeet voordoen, tonen aan dat we in het ‘antropoceen’ leven, ze zijn door ons als mensen gegenereerd, of we nu kijken naar grotere of kleinere verbanden.
Zouden we eerlijker in de spiegels kunnen leren kijken? Zouden we meer contemplatief onderzoekend naar de binnenkanten kunnen zoeken en daarover ook uitwisselen? Ook al leiden die, in mijn eigen gezoek tenminste, niet zozeer tot schoonheidsprijzen? En kun je, na wat ‘reiner’ te zijn geworden, ook kijken vanuit een groter perspectief: wat is het licht dat hier geboren wil worden? En wat zijn de helpende machten die, zoals in de Grondsteenspreuk, zich in dat innerlijke werk kunnen aandienen? Machten die ons niet naar het verleden verwijzen, maar ook naar de wereld van toekomstmogelijkheden. Toekomstmogelijkheden die ons nodig hebben om gerealiseerd te worden en die vertrouwen vragen in de concrete werkzaamheid van die geestelijke machten.
Het Zwitserse kerkje uitlopend, zag ik in een hoekje hoe iets daarvan concreet leeft op een bemoedigend plankje: ‘Maria hat geholfen und sie wird wieder helfen’.
Begin februari is Maria Lichtmis, het moment dat het licht ervaarbaar groeit.
Clarine Campagne