100 jaar Christengemeenschap
02 december, 2022
Bij het eeuwfeest van de Christengemeenschap, dat dit jaar in oktober in Dortmund met een internationale conferentie werd gevierd, was van meet af aan een caleidoscoop van veelkleurige tegenstellingen zichtbaar. Alleen al de leeftijdsopbouw (1800 volwassenen, 500 jongeren, 100 kinderen) en de veelheid van 38 nationaliteiten liet zien, dat deze groepen moeilijk onder één noemer gebracht konden worden. Afgezien van enkele collectieve bijeenkomsten waaierden de deelnemers in talloze groepen uiteen. Ogenblikken van ongehoorde stilte wisselden af met uitbundige dansen, zang en voorstellingen van acteurs en leken. Een wisselbad van impressies bewerkstelligde, dat de gezichten van de deelnemers van dag tot dag opener en vriendelijker werden, na de vermoeidheid van reizen en de irritaties van lange wachtrijen bij de ontvangst. Die lange rijen (‘Schlange stehen’) bleven overigens hardnekkig terugkomen bij alle maaltijden, maar de ongedwongen sfeer maakte, dat je met iedere willekeurige wachtende in de zonovergoten rij in een interessant gesprek verwikkeld kon raken. Een gezegde uit de tijd van het ijzeren gordijn werd weer actueel: ‘Warum müssen wir hier so lange Schlange stehen?’ ‘Weil es kein Paradies ohne Schlange gibt.’
Naast alle verfrissende veelheid kon je op deze conferentie ook een indrukwekkende eenheid beleven. Dat is niet onze verdienste, maar het geschenk van de sacramenten, die de kwintessens van de Christengemeenschap vormen. In acht zalen werd dagelijks de mensenwijdingsdienst in een veelheid van verschillende talen gehouden. Nog nooit hebben zoveel mensen een priesterwijding kunnen meemaken, dankzij het feit dat in de grootste zaal vier dagen achtereen een wijding werd voltrokken. In elk van de acht zalen kon je in de ongehoorde stilte een eerbiedige aandacht ervaren: aan het altaar is Iemand aanwezig die alle tegenstellingen overbrugt en de mensen verenigt.
Bastiaan Baan
Dit bericht verscheen in Motief 268 van december 2022-januari 2023