Over de Hollandse Horizon

03 juni, 2022

Landenvertegenwoordigers van de Antroposofische Vereniging

Vertegenwoordigers uit 25 landen kwamen in april in Dornach (bij Bazel in Zwitserland) bij elkaar, in de dagen voor de jaarvergadering van de AAG (Allgemeine Anthroposophische Gesellschaft: Algemene Antroposofische Vereniging). Aan de vergaderingen namen ook de bestuursleden van de AAG deel, en een aantal sectieleiders. Rik ten Cate vertegenwoordigde Nederland.

Tekst: Rik ten Cate

Het is allereerst bijzonder verheugend deze collega’s uit zovele landen te ontmoeten. Alleen het verre oost-Azië, Nieuw-Zeeland, Australië, India en nog een paar verre landen konden niet deelnemen, deels ook nog door de coronarestricties in die landen. In de jaren hiervoor konden we elkaar alleen per zoom ontmoeten.

In deze Konferenz der Landesrepräsentanten rees opnieuw het bewustzijn van het wereldomspannend karakter van onze vereniging. Dat is iets waarnaar we streven, en we proberen dat meer en meer te verwezenlijken. Nu nog is dat niet zo; Dornach is een centrum voor de antroposofie. Dat ligt in Europa, waar ook de meeste leden leven. Dat maakt dat het Europa-gerichte karakter van de vereniging ook voor de hand ligt. Maar veruit de meeste groei in ledenaantal vindt buiten Europa plaats. En voor mensen uit Korea, Peru, Namibië of China heeft dat centrum niet per se veel betekenis. Het is mooi om te zien dat er allerlei groepen gevormd worden op basis van taal of regio: Engelssprekenden uit Canada, USA, Zuid-Afrika, Australië, Nieuw-Zeeland, treffen elkaar in virtuele of reële bijeenkomsten. Dat geldt ook voor de mensen per continent, zoals Zuid-Amerika en Oost-Azië. Niet iedereen spreekt Duits, en hoewel het Goetheanum enorm haar best doet alle publicaties en ook conferenties toegankelijk te maken in Duits-Engels-Spaans, is behalve de taalbarrière het voor velen niet mogelijk naar Zwitserland te reizen.

Deze bijeenkomsten relativeren ook mijn blik enorm. Zo is het dat wij als bestuursleden in Nederland elkaar grosso modo eenmaal per week spreken, soms ook vaker. Het bestuur in Amerika is in de afgelopen vier jaar niet fysiek bij elkaar geweest: de enorme afstanden spelen hen daar parten. Ook het aantal leden per land laat enorme verschillen zien: in Nederland zijn dat er ongeveer 3350, vergelijkbaar met de USA, terwijl in bijvoorbeeld Polen met haar bijna 40 miljoen inwoners er ongeveer 150 zijn.

Ik betrap me erop dat ik, bij het mijmeren van ‘... das horen die Geister in Ost, West, Nord, Sud ...’ vaak nauwelijks over de provinciegrenzen heen denk! Mijn bewustzijn over de wereldvereniging is blijkbaar niet altijd zo groot ...

Vereniging willen

Een belangrijk thema waarop ingezet wordt, en waar onze collega Johannes Kronenberg hard aan werkt, is het “Gesellschaft wollen”. Het willen van de vereniging. En dat is een goed thema. Veruit het merendeel van de leden is ouder dan 65 jaar. Wil de vereniging toekomst hebben, dan is het hoognodig dat we de jongere mensen ertoe bewegen zich niet alleen verbonden te voelen met de antroposofie, maar ook met de vereniging en hen het  lidmaatschap voor te stellen of aan te bieden. Hoe mooi zou het zijn als alle leden deze maand een nieuw lid aanbrengen! Niet alleen in Nederland, maar in de hele wereld; en natuurlijk in Nederland.

Eigenlijk gaat het me er helemaal niet om leden (‘zieltjes’) te winnen. Maar het volgend beeld vind ik terecht: Tienduizenden mensen in Nederland genieten de vruchten van de antroposofie; in onderwijs, in gezondheid, in voeding, kleding, eigen scholing. Velen vinden hun werk in een van die gebieden. En is het, genietend van die vruchten, niet een terechte vraag waar die vruchten vandaan komen, en hoe die boom die die vruchten brengt te verzorgen is, zodat de voeding gewaarborgd blijft voor jezelf en je nageslacht? Het lidmaatschap van de vereniging is dan een goede eerste stap. Het team in Dornach dat hieraan werkt heeft een heel aantal voorstellen, die zeker in een later stadium ook ons zullen bereiken.

Dit artikel verscheen in Motief 263 van juni 2022