Enkele reacties op de manifestatie op 30 maart 2025

23 april, 2025

Beste Rik,

Wat een fantastische ochtend mocht ik beleven bij 100 jaar Rudolf Steiner! Ik wil jullie allen heel hartelijk danken voor jullie grootse kwaliteiten, de sterke beelden die in mij blijven hangen en de vele inspiratie. Het beste van de Antroposofie kwam in deze ochtend tot uiting. Ik denk dat Rudolf Steiner heel trots op jullie allen is.

Hopelijk kon je naast al de organisatie zelf ook heel erg genieten! Ik hoop van harte dat er in de toekomst nog eens zo’n vervullende en inspirerende samenkomst zal komen. Er is aan deze schoonheid maar ook om weer herinnerd te worden aan het innerlijke licht en de wijsheid van ieder mens, nu zoveel behoefte.

Dus nogmaals dank en ik maak een diepe buiging voor jou en alle mede organisatoren.

Wat een prachtige voorstelling hebben jullie gemaakt met elkaar en met nog meerdere mensen om jullie heen!

Dank voor de inspirerende dag, kunstzinnige beelden en voedende teksten. Het openen van een deur waar Désanne over sprak, was voor mij beleefbaar. Een frisse blik zoeken naar de toekomst toe, open en nieuwsgierig, met aandacht de dingen doen en beleven, terug- en vooruitkijken. Dank voor het nemen van dit initiatief met scheppend en kunstzinnig karakter, bemoedigend voor de toekomst!

Graag wil ik je heel hartelijk bedanken voor je dappere initiatief om het feest in de Flint gisteren te realiseren. Je maat Elard ken ik niet, maar geef hem (en evt. anderen) gerust mijn dank door. Hoogtepunten waren voor mij de acrobaat en het met elkaar samen streepje voor streepje werken aan Christus' verschijning en werkzaamheid op aarde. Maar ook het zingen, de monologen en het programma voor de pauze heb ik met veel vreugde in mijn hart opgenomen.

Ik zat naast een keurig verzorgde vrouw die niet meedeed met het opstaan, het klappen en stampen. Toen ik een praatje met haar aanknoopte, zei ze: ‘Nou als dit antroposofie is, dan ben ik vanaf nu geen antroposoof meer.’ Ze ontnam zichzelf daarmee de stroom van energie, waarin ik me in dit feest voelde opgenomen en waarmee ik zelf ook weer dapper voort ga op onze niet altijd onomstreden weg.

Beste Rik en organisatoren van 100 Jaar sterfdag Steiner.

Graag wil ik jullie feliciteren met de feestelijke dag in Amersfoort. De naklank was een tintelend gevoel, het gevoel dat er nieuwe mogelijkheden komen.

Eerst de inleiding van Hans Stolp, met de Christus-ervaring centraal, dan het kunstzinnig aanbod en de drie monologen van de vrouwen, hun streven en hun pijn met als afsluiting het oerbeeld, de mensheidsrepresentant.

Een mooie opmerking kwam van mijn niet-antroposofische partner: ik dacht dat ik de helft zou begrijpen, maar ik kon het allemaal volgen....

En dit voorbereid in een kort tijdsbestek.

Wat een bijzondere voorstelling was het. Ik was diep geroerd. De tranen biggelden regelmatig over mijn wangen.

Het was van het begin tot het einde een HELE compositie, van een schoonheid die ik zelden op toneel heb ervaren. Bijzonder hoe ik, wij publiek, bij de voorstelling betrokken werden. Ik was onderdeel van de voorstelling. En dat wil wat zeggen. Ik geef mij niet zo snel gewonnen.

Daarnaast hebben mij verschillende elementen uit de voorstelling mooie inzichten gegeven. Vooral de parallel van Désanne en het ten dienste staan van Edith Maryon lieten een kwartje vallen. Het gezang had een ontroerende schoonheid en de acrobatiek, euritmie en de schildering van de mensheidsrepresentant maakten de voorstelling tot een volle beleving.

Ik kom altijd alleen naar activiteiten van de Antroposofische Vereniging. Gisteren had voor het eerst de sterke gedachte: “Dit hadden de kinderen ook een bijzondere voorstelling gevonden. Jammer dat ze er niet bij zijn.”

In aanloop naar de 100-jarige sterfdag had ik huivering voor het aflopen van de 3 x 33,3 jaar. Hoe nu verder? Gisteren was een mooi voorbeeld van een weg die in te slaan is. Wat een potentie aan wegen liggen er voor ons. Ieder in zijn/haar/het eigenheid. We zijn geen parallel.

Dank voor deze grootse ervaring.