Motief van... Peter Evers

De sterrenwereld levend maken

Deze donkere tijd van het jaar is een ideaal moment om naar de sterren te kijken. Maar waar slaat het eigenlijk op wat je ziet? Daarvoor moet je bij Peter Evers zijn. Naast zijn werk als vrijeschoolleerkracht in Venlo geeft hij cursussen sterrenkunde aan volwassenen. “We moeten onszelf als mens weer gaan herkennen in de hemelmechanica,” stelt Peter.

Tekst: Cisly Burcksen

Als kleine jongen was hij al geboeid door de sterrenhemel en tuurde hij door een van zijn zakgeld gekochte sterrenkijker. “Ik was altijd op zoek naar de dingen achter de dingen en bestookte mijn leraren met vragen,” herinnert Peter zich. Hij zag zichzelf als een ‘sorcerer’ uit de boeken van Carlos Castaneda: iemand

die altijd de bron overal van zoekt. Zijn zoektocht bracht hem via de Bhagwan, tai chi en oosterse meditatie bij de antroposofie, waarmee hij in contact kwam via zijn werk op een vrijeschool. “Ik heb de reguliere pabo gedaan, maar toen ik op die vrijeschool kwam te werken begon ik Steiner te lezen. De zogenaamde blauwe banden over sterrenkunde, en natuurlijk ook de groene banden over menskunde. Ik bestudeer Steiners werken nog steeds dagelijks en sta daarvoor een uur eerder op. Telkens als ik zo’n boek bestudeer, zie ik weer diepere lagen en krijg ik nieuwe inzichten.”

Hemelmechanica

Tijdens een euritmieles van zijn klas ontdekte hij de retrograde bewegingen van de planeten, wat hem op een nieuw spoor zette. Toen het Atelier voor Ouders in Venlo hem vroeg om lessen in sterrenkunde te geven, besloot hij dat vanuit die bewegingen te doen. “Ik noem het ook wel dynamische astronomie. Die bewegingen zijn een mooi aanknopingspunt, want van daaruit kan iedereen op z’n eigen niveau instappen. In die bewegingen van de hemellichamen uit zich de wil van de goden. Met hun cycli drukken zij hun wetmatigheden uit. In mijn lessen wil ik de mensen de kracht laten beleven die daarachter zit. Als je dat voelt, kom je dichter bij jezelf. Want die cycli zitten óók in jou als mens. Het leuke aan groepen is dat je met elkaar die patronen kunt nabootsen. Zo kun je de deelnemers de bewegingen van de sterren en planeten écht laten beleven.”

Periode

Met de leerlingen in zijn klas komt hij helaas amper aan de sterrenwereld toe. “In de vierde klas kun je ze er wel íets van leren; de windrichtingen, de seizoenen – heel elementair. Toen ik mijn eerste rondje als vrijeschoolleerkracht deed, mocht ik nog in de zevende klas lesgeven. Daar kon ik wel echt een periode sterrenkunde doen, met aandacht voor de maanbewegingen, dierenriem en planeten. De kinderen aan wie ik lesgeef inspireren me iedere dag. En de lesstof ook: het zit prachtig in elkaar.” Inmiddels is hij aan zijn vijfde rondje als leerkracht bezig. “Ik hoop er zeven te doen!” De antroposofie helpt hem om de mens terug te kennen in de wereld om hem heen. “Ik probeer datgene wat zich in alles uitdrukt te herkennen door mezelf te scholen.”

Mensenster

Onder de naam Mensenster houdt hij dromenonderzoek bij constellaties en geeft hij zijn cursussen, waarmee hij hoopt de wereld van de sterren levend te maken voor zijn cursisten. “Dat is ‘mens en ster’, maar staat ook voor de Aarde: als je die van een ver standpunt bekijkt, is het de ster waar de mensen leven.” Deze winter staat een cursus over de Heilige Nachten gepland. “In de periode tussen Kerstmis en Driekoningen is er een soort vacuüm tussen de loop van de zon en de maan, waarin een luikje opengaat. Ik geef al jaren Heilige-Nachtencursussen, maar dit jaar ga ik het helemaal anders doen. Ik ben op het spoor gekomen van aantekeningen die Rudolf Steiner gaf aan Herbert Hahn. Daarin komt een meer esoterische laag aan bod waar ik graag op in wil gaan.”

Meer informatie over de cursussen van Peter Evers op: https://everspeter.blogspot.com

Dit artikel verscheen in Motief 258 van december 2021-januari 2022